مدعی که آتش اعراض فروزندهٔ توست

گر کنی پرسش و بی جرم بود چون باشد

آن که افکنده به همت دو جهان را ز نظر

کم مبادا که طراوت ده باغ طربست

محتشم کز چمن وصل تواش رانده فلک