زلفش بنفشه ایست که سنبل غلام اوست

فرسوده خشتی از لب دیوار و بام اوست

سنگین دلی که سکهٔ تمکین به نام اوست

آن فتنه زمان که قیامت قیام اوست

من خوش دلم به اینکه دل من به کام اوست

از بس که بازویش قوی از اهتمام اوست

جز محتشم که طوطی شیرین کلام اوست