بر درت کانجا سیاست مانع از داد من است

آن که می گردد مدام از دور باش خشم و کین

ای خوش آن مشکل که چون خسرو نداند حل آن

دادن از روی زمین خاک بنی آدم به باد

در جهان خاکی که هرگز ترنگردد جز با اشک

آن که پای مرغ دل می بندد از روی هوا

انس آن بد الفت پیمان گسل با محتشم