حسن می نازد به رخسارت چه رخسارست این

بلبلان را جای گلزارست و عصمت کرده است

نقد جان آرند و دشنام از لب لعلت خرند

آن که می گردد به جرم دیدنت بسمل همان

با وجود این همه مردم کشیها هیچ کس

از دلم گفتم خبرداری شدی خندان که نه

محتشم با آن که مشتاقند خوبان شعر را