شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۴۹۱
محتشم کاشانی
محتشم کاشانی( غزلیات )
62

غزل شمارهٔ ۴۹۱

چو می خواهد که نامم نشنود بیگانه رای من
ازو بیگانه بادا هرکه باشد آشنای من
ز رغم من به نوعی مدعی را کام می بخشی
که می خواهد باخلاص از خدای من بقای من
بکش گر درخور بخشش نیم تا کی روا داری
به بدخواه از پی درخواه جز می التجای من
چو فرمائی که خاصانت به بزم آرند یاران را
به حاجب هم به جنبان گوشهٔ چشمی برای من
ز قرب یار ننهادم ز جای خود قدم بالا
چها در سر گرفتی غیر اگر بودی به جای من
به تشریف غلامی گر بلند آوازه ام سازی
زند بر بام چرخ ایام کوس کبریای من