صبا تحیت بلبل به بوستان برسان

دعای من که اجابت عنان کشندهٔ اوست

ز بخت سرکش خود کام بر من آن چه رسید

زمان چو ز جان می رسد به لب قدری

به قصهٔ من زار از غرور اگر نرسد

وگر خود از سر رغبت شود حدیث شنو

پس از درود بگو ای مسیح هستی بخش

ز بنده پروریت چون صلای عام رسد

سخن به طول رسید ای صبا تو مختصری

ثنای محتشم بینوای خاک نشین