خوش آن که هم زبان به تو شیرین بیان شوم

وقت سخن تو غرق عرق گردی از حجاب

یاری به غیر کن که سزای وفای من

در کوی خویش اگر ز وفا جا دهی مرا

جورت که پیش محتشم از صد وفا به است