99
غزل شمارهٔ ۳۸
ای گوهر نام تو تاج سر دیوان ها
ذکر تو به صد عنوان آرایش عنوان ها
در ورطهٔ کفر افتد انس و ملک ار نبود
از حفظ تو تعویضی در گردن ایمانها
ای کعبهٔ مشتاقان دریاب که بر ناید
مقصود من گم ره از طی بیابان ها
جان رخش طرب تازد چون ولوله اندازد
غارت گر عشق تو رد قافلهٔ جان ها
شد در ره او جسمم با آن که ز خوبان بود
این کشتی بی لنگر پروردهٔ طوفان ها
آن ابر کرم کز فیض مشتاق خطا شوئیست
حاشا که بود در هم ز آلایش دامان ها
چون محتشم از دردش می کاهم و می خواهم
رنجوری خود در خود مهجوری درمان ها