آن که بود از تو به یک حرف زبانی قانع

غیر کز مرده لان بود به یک پرسش تو

ابر لطف تو به سیلاب جهانی مشغول

گر به شیرین سخنی خوش نکنی کام رقیب

نیم زخمی به جگر دارم و دانم که به آن

پیش آن شاه جهان گیر بمیرم صد بار

غیر را ساخت به یک آیت رحمت زنده