حوصله کو که دل دهم عشق جنون فزای را

کو دلی و دلیرئی کز پی رونق جنون

کو جگری و جراتی کز پی شور دل دگر

کوتهی و تهوری تا شده همنشین غیر

در المم ز بی غمی کو گل تازه ای کزو

تلخی عشق چون دگر پیش دلم نموده خوش

دیده به ترک عافیت بر رخ ترکی افکنم

از دل خویش بوی این می شنوم که دلبری

مفتی عشقم اردهد رخصت سجدهٔ بتی

صبر نماند وقت کز همه کس برآورد

باز فتاده در جهان شور که کرده محتشم