چنین که من ز تو خود را نموده ام بیزار

هزار جان به جسد آیدم اگر روزی

بسی نماند که از کرده های من باشی

به شرمساری انگار عاشقی چکنم

سزای سرکشی من بس است این که چو شمع

هزار بار ز بی لنگری ز جا رفتم

اگر دگر سر تسخیر محتشم داری