مالک المک شوم چون ز جنون هامون را

گر نه آیینهٔ روی تو برابر باشد

گر تصرف نکند عشوهٔ خوبان در دل

محمل لیلی از آن واسطه بستند بلند

نیست چون حسن تو بر تختهٔ هستی رقمی

آن چنان تشنهٔ وصلم که کسی باشد اگر

محتشم پای به سختی مکش از وادی عشق