شوق درون به سوی دری می کشد مرا

یاران مدد که جذبهٔ عشق قوی کمند

ازبار غم چو یکشبه ماهی به زیر کوه

صد میل آتشین به گناه نگاه گرم

من مست آن قدر که توان پای می کشم

دست از رکاب من بگسل محتشم که باز