56
غزل شمارهٔ ۱۹۷
زخم او یکبارگی امروز بر جان می رسد
چاک جیب نیم چاک من به دامان می رسد
تیر پر کش کشتهٔ او کو که ریزم بر جگر
دوش مشکل می رسید امروز آسان می رسد
بود در تسخیر بیداری من دی با محال
آن محال امروز پنداری به امکان می رسد
گر کند آهنگ شوخی یکدم دیگر چو نی
ناله های نیم آهنگم به افغان می رسد
دوش چشم کافرش دستی چو بر دینم نیافت
چشم زخمی بی شک امروزم به ایمان می رسد
چشمم آرامیده دریائیست لیک از موج عشق
کار این دریا دم دیگر به طوفان می رسد
شرح تیزیهای مژگانش چه پرسی محتشم
حالت این نیشتر چون بر رگ جان می رسد