در نزد آتش غیرت به دلم در زد و رفت

دی که ساغر زده از کلبهٔ من سر زد و رفت

مرغ جان آمد و گرد سر او پر زد و رفت

در تکلیف زدم بر در دیگر زد و رفت

ناگهان سر زد و دامن به میان بر زد و رفت

وه که در مجلس ما سنگ به ساغر زد و رفت

سکهٔ مهر من غم زده بر زر زد و رفت

ناوک افکند و دوید از پی و خنجر زد و رفت

گرهی بر سر آن زلف معنبر زد و رفت

زان تعافل که برین سوخته اختر زد و رفت

که ره محتشم بی دل ابتر زد و رفت