با بد آموزت مگر قانون الفت ساز نیست

مرغ دل کامد به سویت چون کنم ضبطش که هیچ

ای اجل چندان که خواهی کامرانی کن که هست

کرده از بی اختیاریهای مستی امشبم

بس که دل گم گشته در نخجیرگاه دلبران

عشوه می خواهد به آن بزمم کشاند مو کشان

محتشم فریاد میکن تا به تن آرد که هست