شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۴ - وله ایضا
محتشم کاشانی
محتشم کاشانی( قطعات )
104

شمارهٔ ۴۴ - وله ایضا

ای چراغ منتظر سوزان که می باید مرا
بهر برخورداری از هر وعده ات عمری دگر
وی خدیو صبر فرمایان که می باید تو را
بینوائی بر در از ایوب صبر اندوزتر
با وجود آن که دست درفشانت مسرفی است
کز عطای اوست کان در خوف و دریا در خطر
در بنای مستقیم الجود میریزد مدام
از نی کلکت شکر همچون نبات از نیشکر
محتشم که امسال افلاسش فزونست از قیاس
از شما انعام خواهد بیشتر از پیشتر
پیشت آمد به هر حال کردن اندک زری
با تمنای مطول با متاع مختصر
از برای او به جای زر فرستادی نبات
تا زبانش دیرتر در جنبش آمد بهر زر
سرکهٔ مفت از عسل با آن که شیرین تر بود
این نبات مفت بود از زهر قاتل تلخ تر