خلوت افروز گوشهٔ وحدت

آن که بود از صلاح بهر فلاح

وان سبک روح حلم پیشه که بود

در بحر صلاح روحی بیک

ناگه از دست ساقی دوران

چون شهید است هرکه مرد غریب

به که گوئیم بهر تاریخش