مستیم و دل به چشم تو و جام داده ایم

محرم تری ز مردمک دیدگان نبود

چون شمع اگر به محفل تو ره نیافتیم

دور از تو با سیاهی شب های غم گذشت

با یاد نرگس تو چو باران به هر سحر

وز موج خیز فتنه دل بی کشیب را