این دشت سبز نگارین

وین باغ سرشار از عطرهای بهارین

صبح گل افشانی زندگانی ست

اینجا بهشت هزار آرزوی جوانی ست

اینجاست آنجا که دیگر نخواهیش دیدن

ا کاروان شتابنده عمر

لختی درنگی ! درنگی

آن سوی تر چون نهی گام

دشتی همه خار و خاشاک و افسردگی هاست

بی روشنا خون خورشید

پوشیده از میغ دلمردگی هاست

هر رفته دل در قفا بسته دارد

لختی درنگی که شاید

بر جو کناری

یک دم توان آرمیدن

وندر زلالین این لحظه های الاهی

موسیقی هستی از چنگ مستی شنیدن

کنون آن منزل کوچ

دور است و در میغ ابهام

نه رهنوردی که از رفتگانش

باز اید آرد حدیثی

نه رهنمونی که بنماید راه

چونین شتابان کجا می روی ... آه

اینجاست

آنجا که دیگر نخواهیش دیدن

ای کاروان شتابنده ی عمر

لختی درنگی درنگی