زان سوی بهار و زان سوی باران

زان سوی درخت و زان سوی جوبار

در دورترین فواصل هستی

نزدیک ترین مخاطب من باش

نه بانگ خروس هست و نه مهتاب

نه دمدمه ی سپیده دم اما

تو آینه دار روشنای صبح

در خلوت خالی شب من باش