دیدی که باز هم

صد گونه گشت و بازی ایام

یک بیضه در کلاهش نشکست ؟

این معجزه ست

سحر و فسون نیست

چندین که

عرض شعبده با اهل راز کرد

زان سالیان و روزان

روزی که خیل تاتار

دروازه را به آتش و خون بست

سال کتاب سوزان

با مرده باد آتش

و زنده باد باد

از هر طرف که اید

مهلت به جمع روسپیان دادند

ما در صف کدایان

خرمن خرمن گرسنگی و فقر

از مزرع کرامت این عیسی صلیب ندیده

با داس هر هلال درودیم

بانگ رسای ملحد پیری را

از دور می شنیدیم

آهنگ دیگری داشت فریاد های او

هزار پرسش بی پاسخ از شما دارم

گروه مژده رسانان این مسیح جدید

شفا دهنده ی بیمارهای مصنوعی

میان خیمه ی نور دروغ زندانی

و هفت کشور

از معجزات او لبریز

کسی نگفت و نپرسید

از شما

یک بار

میان این همه کور و کویر و تشنه وخشک

کجاست شرم و شرف ؟

تا مسیح تان بیند

و لکه های بهارش را

ازین کویر

ازین ناگزیر

بزداید

و مثل قطره ی زردی ز ابر جادوییش

به خاک راه چکد

کدام روح بهاران ؟

کدام ابر و نسیم ؟

مگر نمی بیند

عبور وحشت و شرم است

در عروق درخت

هجوم نفرت و خشم است

در نگاه کویر

زبان شکوه ی خار

از تن نسیم گذشت

تو از رهایی باغ و بهار می گویی؟

مسیح غارت و نفرت

مسیح مصنوعی

کجاست باران کز چهره ی تو بزداید

نگاره های دروغین و

سایه ی تزویر ؟

کجاست اینه

ای طوطی نهان آموز

که در نگاه تو بماند

این همه تقریر ؟