من و شعر وجوبار

رفتیم و رفتیم

به آنجا رسیدیم آنجا که دیگر

نه جای پای کس بود

و نه آشنا بود

درختان به ایین دیگر

و مرغان به ایین دیگر

صدایی که می آمد از دور

صدای خدا بود

رها بود

به هنگام پرواز

از روی باغی به باغی

کسی زیر بال پرستو و پروانه ها را

نمی کرد تفتیش

شقایق

ز طوفان نمی گشت خاموش

چراغش همیشه پر از روشنا بود

نمی دانم آنجا کجا بود

نمی دانم آنجا کجا بود