به صورت آدمی کرده است نقاش

چو سلطان خود کند حالی رسولی

چو آب آمد تیمم نیست در کار

چو پیدا شد ز پشت پرده دلدار

به شهری چون درآید شهریاری

چو عشق آمد چه جای عقل رعناست

در آن منزل که عشق آمد ستیزان

چو عشق آمد چه جای عقل و هوشست

در آن منزل که آمد عشق کاری

اگرچه کارها از عقل شد راست

در تحقیق را صندوق عشق است

اگر معشوق را عاشق نبودی

ز فیض عقل می بین نور راهت

دو حالست ای اخی در عشق پنهان

بود در راستی اول مقامش

چو شد عاشق تهی از خود فنا دان

چو حاضر گشت جانان کیستم من

اگر صد سال می سازی بضاعت

کسی کو عاشق است اندر مجازی

اگر تو عاشقی اندر حقیقت

نشانش چیست ترک خویش گفتن

سخن در عاشقی بسیار گویند

همی گویم حدیثی در بیانش

در گنج معانی باز کردم

سخن نیکست اگر تو نیک دانی

چو بشناسی به دل یک یک دقایق