شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارۀ ۱۰۴
مهستی گنجوی
مهستی گنجوی( رباعیات )
105

رباعی شمارۀ ۱۰۴

از بس که کند زلف تو با روی تو ناز
بیم است که از رشک کنم کفر آغاز
من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز
کو زلف تو را ز روی بر دارد باز