شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۰
خیام
خیام( راز آفرینش [ ۱۵-۱] )
139

رباعی ۱۰

دوری که در [او] آمدن و رفتنِ ماست،
او را نه نهایت، نه بدایت پیداست،
کس می نزند دمی درین معنی راست،
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست!