شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۹۴
خیام
خیام( هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] )
172

رباعی ۹۴

چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،
وین رفتنِ بی مراد عَزمی است درست،
برخیز و میان ببند ای ساقی چُسْت،
کاندوهِ جهان به می فروخواهم شست.