شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۴۱
خیام
خیام( گردش دوران [۵۶-۳۵] )
137

رباعی ۴۱

یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،
یک ذرّهٔ خاک و با زمین یکتا شد،
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد.