شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۷
خیام
خیام( درد زندگی [۲۵-۱۶] )
156

رباعی ۱۷

گر آمدنم به من بُدی، نامَدَمی.
ور نیز شدن به من بدی، کی شدمی؟
بِهْ زان نَبُدی که اندرین دیْرِ خراب،
نه آمدمی، نه شدمی، نه بُدَمی.