شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۳۹
خیام
خیام( دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] )
118

رباعی ۱۳۹

لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،
تا زو طلبم واسطهٔ عمرِ دراز،
لب بر لب من نهاد و می گفت به راز:
می خور، که بدین جهان نمی آیی باز!