شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۳۲
خیام
خیام( دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] )
122

رباعی ۱۳۲

* می بر کفِ من نِهْ که دلم تاب است،
وین عمرِ گریزپای چون سیماب است،
دریاب که، آتشِ جوانی آب است،
هُش دار، که بیداری دولت خواب است.