شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۲۸
خیام
خیام( دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] )
121

رباعی ۱۲۸

* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،
اوراقِ وجودِ ما همی گردد طی؛
می خور، مخور اندوه، که گفته است حکیم:
غم های جهان چو زَهر و تِریاقش می.