شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۴۸
خیام
خیام( رباعیات )
129

رباعی شمارهٔ ۱۴۸

نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن
کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن