شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۴۲
خیام
خیام( رباعیات )
110

رباعی شمارهٔ ۱۴۲

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن
با نان جوین خویش حقا که به است
کالوده و پالوده هر خس بودن