شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
خیام
خیام( رباعیات )
107

رباعی شمارهٔ ۱۲۷

چون نیست مقام ما در این دهر مقیم
پس بی می و معشوق خطائیست عظیم
تا کی ز قدیم و محدث امیدم و بیم
چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم