اروض الخلدام مغنی الغوانی

رخست از آفتاب عالم افروز

خدود الغید تحت الصدغ ضاهت

چو آن هندو ندیدم هیچ کافر

نشق الجیب من نشر الخرامی

چه باشد گر دمی در منزل دوست

اری فی وجنتیها کل یوم

نباشد شکری را این حلاوت

یغرد فی المغارید المغنی

ز خواجو بگذران جامی که مستست