من از بادام ساقی مست و مستان مست خواب از می

سمن عارض پدید آید ز گلبرگش گلاب از می

رخش رخشنده در برقع چو آتش در نقاب از می

که روشن باز می داند فروغ آفتاب از می

چه تلخم می دهی ساقی بدین تیزی جواب از می

چنان مستست کز مستی نمی داند رباب از می

چو می آئینه جانست خواجو رخ متاب از می

حریفان مست و مدهوشند و شادروان خراب از می