چو چشم مست تو با خواب می کند بازی

چنین که غمزهٔ شوخ تو مست و مخمورست

ببین که آهوی روباه باز صیادت

چو خون چشم من آمد بجوش از آنرویست

ز زیر پهلوی پر خار من چه غم دارد

بیا که زلف رسن باز هندو آسایت

دلم ز بیخردی همچو طفل بازیگر

تفرجیست که شب باز طره ات همه شب

عجب ز مردم بحرین دیده ات خواجو