هر زمان آهنگ بیزاریش بین

گر ندیدی نیمشب در نیمروز

زلف مشکین چون براندازد رخ

حلقه های جعدش از هم باز کن

آن لب شیرین شورانگیز او

چشم مخمورش که خونم می خورد

این که خود را طره اش آشفته ساخت

بار غم گوئی دلم را بس نبود

چارهٔ خواجو اگر زور و زرست