من بار هجر می کشم و ناقه محملم

طوفان آب دیده گر ازین صفت رود

با درد خود مرا بگذارید و بگذرید

گفتم قدم برون نهم از آستان دوست

هرجا که می نشینم و هر جا که می روم

گر دیگری بضربت خنجر شود قتیل

آندم که خاک گردم و خاکم شود غبار

هر چند عمر در سر تحصیل کرده ام

خواجو برو که قافله کوس رحیل زد