حن فی روض الهوی قلبی کماناح الحمام

خون دل تا چند نوشم بادهٔ نوشین بیار

باح دمعی فی الفیافی و استشبت لوعتی

از فروغ شمع رخسارم منور کن روان

فی ضلوعی توقد النیران من شجر النوی

چون برون از بادهٔ یاقوت فامم قوت نیست

صبحدم دلرا براح روح پرور زنده دار

هان فی فرط الاسی مذنبت فی قلبی الاسی

چون شما را هست دلبر در برو دل برقرار

گفتم از لعل لب جانان برآرم کام جان

هر که گردد همچو خواجو کشتهٔ شمشیر عشق