ای شبت غالیه آسا و مهت غالیه پوش

روی زیبای ترا بدر منیر آینه دار

دلم از ناوک چشم تو سراسر همه نیش

چشم مخمور تو خونریز ولیکن خونخوار

ز ابروی شوخ تو پیوسته همین دارم چشم

گر کنم چشم برفتار تو کو صبر و قرار

دوش یا رب چه شبی بود چنان تیره ولیک

می خراشد جگرم گورک بربط بخراش

تا لب گور لب ما و لب جام شراب

جان خواجو ببر و نقل حریفان بستان