کار دینداران نمازست و نماز ما نیاز

قامتی را جوی کاید سرو پیشش در نماز

می پرستی را حقیقت دان وهستی را مجاز

مطرب عشاق گو بنواز راهی از حجاز

مذهب ما نیست الا عشق خوبان طراز

پیش سلطان هیچکس محمود نبود جز ایاز

ساز را بر ساز کن و امشب دمی با ما بساز

شمع بزم افروز بین از آتش ما در گداز

دلنوازان عود سوز و پرده سازان عود ساز

مرغ وصلم صید نتوان کرد با این چشم باز

گفت خواجو قصهٔ شوریدگان باشد دراز