و ابلق ایام را در زیر زین آورده گیر

همچو مه برطارم پیروزه منزل کرده گیر

روی ازین ظلمت بتاب و آب حیوان خورده گیر

وز لب جان پرور شیرین روان پرورده گیر

آبروی آفتاب آتش افشان برده گیر

و آسمان را گرد خواص و قرص مه را گرده گیر

مرهم آزار باش و خلق را آزرده گیر

گر بزرگی بگذر این راه و بترک خرده گیر

شمع دل را زنده دار و خویشتن را مرده گیر