84
غزل شمارهٔ ۴۷۹
مرغ جم باز حدیثی ز سبا می گوید
بشنو آخر که ز بلقیس چها می گوید
خبر چشمهٔ حیوان بخضر می آرد
قصهٔ حضرت سلطان بگدا می گوید
پرتو مهر درخشان بسها می بخشد
سخن سرو خرامان بگیا می گوید
با دل خستهٔ یکتای من سودائی
حال آن زلف پریشان دوتا می گوید
دلم از دیده کند ناله که هردم بچه روی
یک به یک قصهٔ ما را همه جا می گوید
حال گیسوی تو از باد صبا می پرسم
گر چه بادست حدیثی که صبا می گوید
مشک با چین سر زلف تو از خوش نفسی
هر چه گوید مشنو زانکه خطا می گوید
ابروی شوخ تودر گوش دلم پیوسته
حال زلف تو پراکنده چرا می گوید
ترک دشنام ده این لحظه که مسکین خواجو
از درت می برد ابرام و دعا می گوید