از سمن برگ رخش سنبل تر می روید

و ارغوان و گلش از راهگذر می روید

نار سیمین نشنیدم که ز بر می روید

لاله می چینم و در لحظه دگر می روید

سبزهٔ خط تو کز طرف قمر می روید

می دمد شاخ تبر خون و تبر می روید

بی گل روی تو خارم ز بصر می روید

سبزه بینم ز لب چشمه که برمی روید

از سرشک من و خوناب جگر می روید

آن همه لاله که بر کوه و کمر می روید

از رخ زرد تو چونست که زر می روید