مستم ز در خانهٔ خمار برآرید

چون سر انا الحق ز من سوخته شد فاش

یا دادم از آن چرخ سیه روی بخواهید

چون نام من خسته باین کار برآمد

ما را که درین حلقه سر از پای ندانیم

گر رایت اسلام نگون می شود از ما

برمستی ما دست تعنت مفشانید

امروز که از پیرمغان خرقه گرفتیم

خواجو چو رخ جام بخونابه فرو شست