عاقلان کی دل بدست زلف دلداران دهند

مگذر از یاران که در هنگام کار افتادگی

گر بدردی باز ماندی دل ز درمان برمگیر

خون دل می خور که هم روزی رسانندت بکام

وقت را فرصت شمر زیرا که هنگام صبوح

گر درین معنی درستی درد را درمان شمر

خیز و خواجو را چو کار از دست شدی کاری برآر