طوبی لک ای پیک صبا خرم رسیدی مرحبا

یاران برون رفتند و من در بحرخون افتاده ام

بار سفر بستند و من چون صید وحشی پای بند

افتان و خیزان میروم تاکی رسم در کاروان

محمل برون بردند و من چون ناقه میراندم ز پی

چون تیره نبود روز من کز آه عالم سوز من

راضی شدم کز کاروان بانگ درائی بشنوم

چون محمل سلطان شرق از سوی شام آمد برون

خواجو به شبگیر از هوا هر دم نوائی میزند