عجلو بالرحیل یا اصحاب

بر سر راه میکنند شتاب

خاک ره را بخون دیده خضاب

می نمایند مه رخان ز نقاب

کاروان رفت و خستگان در خواب

هست در گوش من خروش رباب

از سرشکم فتاده بر سر آب

دامن کوه پر عقیق مذاب

کی رفیق از طریق روی متاب

باد بستند دوستان دریاب

دل بریان و داغ هجر عذاب

هر که سازد نهالی از سنجاب

تا برآید ز تیره شب مهتاب

مکن آتش که او نیارد تاب